8 May 2010


bir masaldır yaşamak....ya da hepimiz bir masala doğru mu yaşamaktaydık çocukluk umutlarımızla,bilmiyorum....ama,bu yolculukta,beraber yol aldığımız yolarkadaşlarımız vardı,sonraları hayat, herbirimizi başka yönlere çekip alıvermiş olsa da,bir yerlerde kesişecekti yollarımız ve biz bunu bilmiyorduk.8 mayıs 2010...aradan tam 26 bahar geçmiş ayrı masallara düşeli.. ruhlarımıza,bakışlarımıza eklenmiş baharları,aynı fotoğraf karesinden, tekrar görme zamanınız işte bu bahar demiş ki,tanrı.....buluşmaya giderken,içimde sürekli aynı soruyu soran Nefsere ,bu kez aynı soruyu Okan soracaktı iki saat sonra.....SOR BAKALIM NEFSERE,KAÇ KEZ KONUŞMUŞ Kİ,BENLE.....diye....ama öyle içten,öyle yargılamadan sıcacık soracaktı ki,cevabını bildiğimiz bu sorunun,karşısında ben,kendi kendime günlerdir sorduğum ve eeee,,,şimdi ne konuşabilirim ki,neyi paylaşmıştım ki.....girdabındaki boğuşmayı,boşuna yaşamışım diyecektim .kelimelerin kifayetsiz kaldığı anlar dedikleri an burda işte.....sokakta yakartop oynayan çocuklara balkonun demirlerinin arasından başını uzatarak bakan bir çocuk gibi,uzaktım hep.......tek çocukluk mu tek suçlu.....düşmeden,incitilmeden büyüsün diyenler mi....koruyalım derken,kanatlarının incineceğini,uçamayabileceğini bilemez bazen sevenler.....keşkelerin anlamının olmadığı noktada artık ömür....ama,iyi ki,böyle koskocaman ,sıcacık yüreklere sahip yolarkadaşlarımı vermiş hayat bana ...ki,bana aynı soruyu soran iç sesime,Okanın sorusuna gülümsediğim rahatlıkla dönüp bakamamaktaydım.kalkanlar yaparız kimimiz,bu bazen şımarıklık olur,bazen buz dağı gibi çok soğukluk.....ardındaki,gerçeği, ne kalkanı takan bilir,ne kalkana maruz kalanlar.....balkonun demirleri gibi .....bildiğim tek gerçek var,yüreğim sizleydi.,sizler bu kalın soğuk duvarların ardını nasıl görebilirdiniz ki ,.....orda bir köy var uzakta,gitmesekte gelmesekte ...o köy bizimköyümüzdür....... ve bu akşam, köyün benim köyüm olduğunu yaşamanın ,ne denli içimi ısıttığını,sizlere sarılırken,yüreğimin yüreklerinize değdiğini söylemek istedim hepinize dyun beni....,geçmiş masalımın kahramanları ,yüzümde koskocaman bir gülücük kondurdunuz bu gece... evime dönüş yolumda,hiç umursamadan,gecenin bir vakti,bir başına araba kullanırken, kocaman kocaman niye gülümsüyor ki derlermi diye....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder